ستاد هماهنگی اقتصادی دولت چند روز پیش قیمت تضمینی خرید گندم را برای سال آینده 4000 تومان اعلام کرد. بسیاری این قیمت را با توجه به افزایش قیمت دلار و نرخ بالای تورم قیمت ناعادلانه‌ای می‌دانند. علیقلی ایمانی، نایب رییس بنیاد ملی گندمکاران ایران و دبیر بنیاد گندمکاران استان گلستان معتقد است؛ این قیمت منصفانه نیست و البته با توجه به افزایش روزافزون قیمت اقلام مورد نیاز نمی‌شود هیچ نرخ دیگری را نیز پیشنهاد داد. مهدی نقی‌لو، گندمکار زنجانی، نیز می‌گوید: افزایش قیمت گندم بسیاری جزیی است و آنها حتی هنوز پول گندم 2500 تومانی را که مردادماه به دولت فروخته‌اند را نیز نگرفته‌اند.
قیمت که منصفانه و عادلانه نیست. در یک طرف معادله هزینه‌های تولید و در طرف دیگر قیمت تمام شده کالا را داریم. هزینه‌های تولید در کشور روزانه تغییر می‌کند. ما نمی‌توانیم برای چند ماه و یک سال قیمت تعیین کنیم یا پیش‌بینی کنیم که تورم و هزینه‌های تولید چقدر خواهد بود. تراکتور که 110 میلیون است یک دفعه 200 میلیون می‌شود. کود 100 هزار تومان است یک دفعه 500 هزار تومان می‌شود.
وی ادامه داد: اینها به این علت است که دولت محترم ارز 4200 تومانی را برداشته و گفته اگر قرار است وارداتی صورت بگیرد باید با ارز نیمایی صورت بگیرد. دیروز قیمت این ارز 23000 تومان بود. این افزایش قیمت چقدر روی قیمت محصول تاثیر می‌گذارد؟ ما اصلا نمی‌دانیم چه قیمتی باید اعلام کنیم چون اصلا معلوم نیست. قیمت گندم قرار است برای خرداد سال 1400 اعلام شود، تا آن موقع چه اتفاقاتی در کشور می‌دهد؟ ما نمی‌دانیم. دلار 16800 تومان بود که ما بررسی کردیم و قیمت پیشنهادی 4500 تومان را ارئه دادیم اما الان قیمت تغییر کرده و به 23 هزار تومان رسیده که روی قیمت و هزینه‌ی تولید ما تاثیر می‌گذارد. بنابراین فقط برای یک روز می‌شود نرخ مشخص داد، فردا ممکن است تغییر کند.
نایب رییس بنیاد ملی گندمکاران ایران با اشاره به تورم انتظاری اظهار داشت: پیشنهاد ما به مجلس محترم این است که تورم انتظاری را نیز تا زمان برداشت محصول لحاظ شود، یعنی امروز قیمت گندم هرچه هست تا زمان برداشت تغییراتی که در قیمت مسیر تولید ایجاد می‌شود را محاسبه کنیم و به قیمت قبلی اضافه کنیم. اگر قانون جدید خرید تضمینی محصولات کشاورزی که الان در شورای نگهبان است و در مجلس رای آورده، تصویب شود، شورای جدید نرخ‌گذاری قیمت جدید را اعلام کند. این قانون قبلا وجود داشت و سال 1368 در مجلس مصوب شد، دولت گاه اجرا می‌کردند و گاه اجرا نمی‌کردند و امسال مجلس جدید این قانون را اصلاح کرد. بنابراین ساختار شورای تصمیم‌گیری را که در قانون قبلی شورای عالی اقتصاد بوده را تغییر دادند. چون در شورای عالی اقتصاد همه دولتی هستند و سیاست‌های دولت روی آنها تاثیر می‌گذراند. لذا در قانون جدید آمده که تشکل‌ها و کشاورزها هم باید حضور داشته باشند.
او در ادامه افزود: اگر این قانون تصویب شود به دولت ابلاغ می‌شود و دولت موظف به اجرا خواهد بود، اما الان ما هیچ نرخی را نمی‌توانیم پیشنهاد دهیم چون هر روز یک تغییری در نهاده‌ها، ماشین‌آلات و هزینه‌های تولید ایجاد می‌شود.
ایمانی خاطرنشان کرد: تورم در تمام اجزای جامعه اثر می‌گذارد، وقتی دلار 29 هزار تومان می‌شود راننده تاکسی هم متاثر می‌شود. کشاورز هم در این جامعه زندگی می‌کند، از این جامعه خدمات می‌گیرد، هزینه‌های تولید فقط کود و سم و تراکتور نیست. کشاورز از خدمات هم استفاده می‌کند، قیمت حمل و نقل، دستمزدها و قطعات هم افزایش پیدا می‌کند همه‌ی اینها در جامعه اثر تورمی خود را می‌گذارد. علاوه بر این کشاورز و گندمکار هم عدس و لباس و کفش و غیره می‌خرد، این اثرات تورمی روی همه‌ی افراد جامعه تاثیر می‌گذارد.
گندمکار: هنوز پول گندم 2500 تومانی را نگرفته‌ایم
نسبت به قیمت قبلی که 2500 تومان بود قیمت بهتر شده است. ولی در این تورم و گرانی قیمت ناعادلانه‌ای است. اقلام مصرفی خانواده که بسیار گران شده است از طرف دیگر هزینه‌ی گندمکاری نیز بالا رفته است؛ هزینه‌ی سموم، کود شیمیایی، هزینه‌های کاشت که مربوط به تراکتور و نیروی کار می‌شود چند برابر شده است. در سال 99 نسبت به سال 98 دستمزد کارگر دو الی سه برابر شده است و گندم هم هنوز 2500 تومان است. قیمت برداشت که با کمباین است حداقل سه برابر شده است و قیمت سموم شیمیایی پنج تا شش برابر شده است. وقتی قیمت گندم 4000 تومان شود و گرانی‌ها هم تا سال بعد اثر خود را بگذارند خدا می‌داند این هزینه‌ها چقدر خواهد شد.
وی ادامه داد: در منطقه‌ی ما –زنجان- کشاورزان تمایل پیدا کرده‌اند که محصولاتی را که نسبت به گندم درآمد بیشتری داشته باشند را بکارند، برای مثال لوبیا می‌کارند. لوبیا نسبت به گندم مصرف آب چند برابری دارد. وقتی کشاورزی ببیند که کاشت گندم صرفه‌ی اقتصادی دارد، گندم می‌کارد که آب کمتری هم مصرف می‌کند و این در مسئله‌ی خشکسالی هم به کشور کمک خواهد کرد.طبیعتا در این وضعیت که کاشت گندم صرفه ندارد، تمایل کشاورزها به لوبیا بیشتر است.
نقی‌لو تصریح کرد: قیمت 4000 تومان به نسبت قیمت بقیه محصولات کشاورزی یا باقی کالاها قیمت خیلی پایینی محسوب می‌شود. در طول سال‌ها مختلف وقتی تورم 30-40 درصدی وجود داشت، قیمت گندم 10 درصد اضافه شده و تکرار این موضوع در این سال‌ها گندمکار را با مشکل مواجه کرده است.
وی در مورد واریز نشدن گندمی که مرداد ماه فروخته‌اند اظهار داشت: نیمه‌ی دوم مرداد ماه به دولت گندم فروختیم و هنوز پول ما را واریز نکردند، همین هم باعث می‌شود که کشاورزان نسبت به فروش به سیلوهای دولتی کم اعتماد شوند. این در حالی است که اگر ما آنوقت نمی‌فروختیم و در انبارمان نگه می‌داشتیم الان به جای 2500 تومان می‌توانستیم الان 3500 تومان نقدی بفروشیم اما دادیم به سیلوهای دولتی و هنوز منتظریم. اگر بگویند سه ماه دیگر هم پول می‌دهند می‌توانیم روی آن برنامه‌ریزی کنیم. ما روی این پول برای مخارج دیگر کشاورزی حساب باز کرده بودیم اما نمی‌دانیم چه زمانی به دست ما می‌رسد.
این کشاورز در پایان افزود: این سال‌ها آنقدر گندم برای کشاورزان صرفه‌ی اقتصادی نداشته و ندارد که معمولا برای تقویت خاک آن را می‌کارند چون بسیاری از محصولات را چند سال پشت هم نمی‌توان کاشت، باید یک سال در میان کاشت. دلیل اصلی کاشت گندم نه صرفه‌ی اقتصادی بلکه تقویت خاک است که به آن «تناوب کشت» گفته می‌شود.
سرویس های خبری:اخبار اقتصاد و بازار
